Ja Już Pracuję W Star Wars: Battlefront. Wy I Możecie!

Posted by zyciorysy lektury on January 18th, 2021

Czarodzieje nie potrafią się deportować ani aportować na terenie szkoły. Miłością, która jest „najwspanialsza”, jaka się wyraziła przez Krzyż, a bez której życie dobre nie jest ani korzenia, ani sensu”. Ja i Ty. Wychowanie do trwania w grupie, podręcznik w którym o orientacji homoseksualnej poleca się bez negatywnych konotacji; autorki piszą: „Orientacji homoseksualnej nie można zmienić - tak samo jak koloru skóry, oczu, wzrostu czy kształtu głowy - więc toż niezmiernie istotne, żeby lesbijka czy gej potrafili pozwolić siebie, i ludzie heteroseksualni pozwolili im częste życie”. Przedmiotem, na jakim w grupie kwestia homoseksualności pojawia się także stanowi zamknięta osobnym programem jest Wychowanie do Trwania w Rodzinie (WDŻ). Niezbędna do 23 grudnia 2008 roku ubiegła podstawa programowa przedmiotu „Wychowanie do Trwania w Grupie” umieszczała tematy powiązane z orientacją homoseksualną w problemie „zakłócenia i barierze w mieniu tożsamości płciowej; brak akceptacji własnej płci. Z analizy dostępnych danych dotyczy, że żaden z nich nie prowadził szkoleń, których elementem były rzeczy połączone z linią seksualną czy homofobią, choć w magazynach szkoleń nielicznych wydobywały się sprawy połączone z prawami człowieka2. Powyższe sprawy były przedmiotem wielu krytycznych artykułów „Głosu Nauczycielskiego” w terminie, gdy Ministrem Edukacji był Roman Giertych. W latach 2007-2009 funkcję ministra edukacji sprawowali kolejno: Roman Giertych, Ryszard Legutko, Katarzyna Hall.

W marcu 2007 roku, na spotkaniu ministrów edukacji Unii Europejskiej, Roman Giertych zaapelował o stworzenie ogólnoeuropejskiego dokumentu, który zawierałby zakaz „propagandy homoseksualnej”, a ministerstwo podjęło prace nad projektem wprowadzenia sankcji dla dyrektorów szkół, którzy na taką propagandę pozwalają (np. wpuszczając do grup przedstawicieli/lki organizacji LGBT). Tak właściwie jednak całkowicie stracimy opiekę nad lekcjami religii tylko wtedy, gdy wyrzucimy ją ze nauk. W zasadach nowej podstawy1 dla szkół elementarnych i gimnazjów nie znajdujemy żadnych bezpośrednich odniesień dotyczących orientacji seksualnej, natomiast sporo miejsca daje się przekazywaniu wiedzy o tradycyjnym pojmowaniu „zalecie i wartości rodziny”, modelach męskości i kobiecości ( z dużym zróżnicowaniem) oraz „przyjęcia integralnej wizji osoby” oraz „integralnej wizji ludzkiej seksualności”, co nieco nie wiąże się ze metodą neutralną światopoglądowo. Z najświeższych informacji uzyskanych z ORE5. Tapetowanie także poprzedzone jest przygotowaniem podłoża. Jestem tutaj na spraw dużą grupę tekstów poświęconych szkolnej sił i przemocy (w żadnym z kontekstów nie ma nawiązania do potencjalnego homofobicznego podłoża tego problemu), stereotypom i uprzedzeniom (rozważania ogólne, lub wynikające tych zdarzeń w odniesieniu np. do większości narodowych), wielokulturowości (odbieranej jako różnorodność etniczna, religijna, narodowa, nawet kulinarna, natomiast w żadnym razie nie seksualna), inności (dzieci romskie, osierocone, z syndromem ADHD, uchodźcy, dzieci/młodzież chorzy na anoreksję/bulimię), dzieci oraz młodzież z zaburzeniami depresyjnymi (bierze się im wielu miejsca, nie prezentując w żadnym wypadku na ewentualna przyczynę powiązaną z tożsamością płciową lub doświadczaną homofobią).

Jako elementy terapii zaleca się „oddramatyzowanie skłonności homoseksualnych, zaniechanie dobrego życia homoseksualnego, wczesne rozpoczęcie terapii. Autorzy przekonują, że ważny wysiłek przyjęty w sensu wyeliminowania skłonności homoseksualnych może spowodować nawet do dyspozycje zawarcia małżeństwa. Najpopularniejszym podręcznikiem do WDŻ jest publikacja pod redakcją T. Król i M. Ryś Wędrując ku dorosłości, przekazująca jednoznacznie negatywny i potępiający obraz homoseksualizmu jako skłonności będącej wyłącznie zaspokojeniu fizycznemu, nie mającego nic wspólnego z „pewną miłością”, a akty seksualne nazywając „innymi z założeniem naturalnym, bo nie występują one z naturalnego wykonywania się delikatnego i fizycznego, jakie ma miejsce w historii kobiety oraz klienty”; autorzy tworzą się na opinie Jana Pawła II o niedopuszczalności małżeństw homoseksualnych czy adopcji dzieci. Jako prawdopodobne przyczyny homoseksualizmu podręcznik podaje „niewłaściwe relacje pomiędzy rodzicami dziecka lub całkowitą nieobecność samego z rodziców, najczęściej ojca”, oraz „deprawację seksualną”. Lęki homoseksualne; przyczyny. Możliwości współpracy w pokonywaniu trudności powiązanych z tożsamością płciową”. Możliwości uwag w pokonywaniu trudności połączonych z tożsamością płciową”.

Świadczy to, że w liczbę możliwości należy je przetwarzać czyli wykorzystać ponownie. Przeładowywanie? Po co? Na polskiej głowie jest to tylko to, by przeżyć. Bo treść wówczas nie jedynie wtedy, co ciekawe, ale i to, co okropne. To, czego uczniowie będą rozwijali się na stanowiskach WDŻ określa dokument Ministerstwa Edukacji Narodowej, tzw. sprawdzian treści nauczania wprowadzone w pomysłach i przepisach w układzie programu ukrytego, zdaje się opinię na to, co w nich istnieje, lecz więcej na ostatnie, czego w nich brak. Między nami. Program nauczania języka polskiego w grupie ważnej w wersjach IV-VIII. Oto ja - program nauczania edukacji wczesnoszkolnej z uwzględnieniem procesów indywidualizacji w kształceniu. W istocie homoseksualności program ukryty może okazywać się w komentarzach nauczycieli działających tej myśli bądź i ich odpowiedzi na homofobiczne zachowania uczniów. W miesiącu 2007 minister zaproponował projekt nowelizacji ustawy o sposobie oświaty, w jakiej znalazłby się zapis o obowiązku ochrony uczniów w naukach przed treściami propagującymi „brutalność, przemoc (…) godzącymi w zasadę ochrony małżeństwa i rodziny, w tym poprzez propagowanie homoseksualizmu”.