Konstrukcje dachowe jakie są?

Posted by Jennell on February 8th, 2021

Kształt dachu wpływa coś więcej niż na wygląd budynku, ale również w znacznym stopniu na możliwość wdrożenia poddasza. Dużo stanowiska zapewniają np. proste, dwuspadowe dachy o dużej rozpiętości jak i również znacznym kącie nachylenia połaci (powyżej 40°) oraz dachy spośród wysoką ścianką kolankową. Swoboda w zagospodarowaniu poddasza zależy także od rodzaju struktury dachu, gdyż jej elementy mogą ją znacznie ograniczać.

W domach jednorodzinnych godne uwagi są przede wszystkim dachy o łatwych kształtach (głównie dwuspadowe) i - jakie możliwości się z naszym wiąże - nieskomplikowanej konstrukcji. Takie budowle dachowe są tańsze i łatwiej należycie ułożyć na nich pokrycie, lepiej zatem nie urozmaicać ich licznymi lukarnami, dymnikami i wieżyczkami.

Zrobienie skomplikowanego wielopołaciowego dachu wymaga bardzo ogromnych kwalifikacji oraz sporej staranności zarówno od czasu cieśli, jak i dekarzy. Łatwiej wtedy na temat błędy, a liczne kosze pomiędzy połaciami sprzyjają zaleganiu płatków śniegu i utrudniają odprowadzanie wody deszczowej.

Więźba dachowa - krokwiowa i krokwiowo-jętkowa

W tych najprostszych więźbach (rys. 3 i 4) pary krokwi zbiegających się przy kalenicy tworzą strukturę wiązarów - podobnych w całym dachu. Jeśli strop poddasza jest drewniany, dolnymi pasami wiązarów mogą być belki stropowe, a gdy strop jest żelbetowy bądź ceramiczny, funkcję pasów dolnych może także przejąć jego struktura nośna. Wówczas zwykle krokwi nie polega bezpośrednio na murze, lecz na zakotwionym w nim krawędziaku.

Uwaga! Drewniane części więźby muszą stanowić oddzielone od muru warstwą izolacji przeciwwilgociowej. Najczęściej wykonuje się ją z papy.

Jętka, poziomy element pomiędzy krokwiami, towarzyszy ich usztywnieniu jak i również zmniejsza uginanie się krokwi pod obładowaniem.

Wiązary wiąże się usztywniającymi więźbę wiatrownicami, ponadto usztywnia je deskowanie lub ołacenie.

Największą zaletą tejże konstrukcji jest do niej prostota. Jednak przy typowym wykonaniu oficjalne wady to nieduża dopuszczalna rozpiętość a mianowicie do 6-7 metrów, oraz wymagany wielki spadek dachu - 40°-60°. Jednak podpierając jętkę dwoma słupami na krańcach i wzmacniając połączenie krokwi w kalenicy (z nakładkami i deską kalenicową - obrys. 5) oraz wykonując zakotwienie dolnego końca krokwi można zwiększyć rozpiętość konstrukcji do odwiedzenia 12 m, natomiast spadek dachu obniżyć do 20°.

Przy niewielkich rozpiętościach, gdy nie ma słupów, przestrzeń poddasza wolno dowolnie dzielić. Jętki są często wykorzystywane jako element konstrukcyjny sufitu albo pozostawia się je dostrzegalne, by dodawały charakteru pomieszczeniom pod skosami.

Więźba dachowa - płatwiowa

Płatwie owo belki równoległe do odwiedzenia kalenicy, na jakich opierają się krokwie. Dolne płatwie spoczywają na stropie albo ściance kolankowej, pozostałe zaś są podparte słupami. Obciążenia są przekazywane za pośrednictwem płatwi na elewacje nośne i strop.

Najczęściej elementem wiązarów są też szczypce - umieszczone niżej płatwi pary belek lub desek zawierających obustronnie krokwie i słupy. Natomiast miecze pozwalają zwiększyć odległości pomiędzy słupami. Filary i kleszcze rozmieszcza się tylko co 3-4 pary krokwi (wiązarów), reszta wiązarów składa się z samych krokwi.

Więźba płatwiowa występuje w wielu odmianach jak i również jest bardzo uniwersalna. Rozpiętość dachu może sięgać 12 m, a jego rzut może być nawet bardzo skomplikowany.

Zestawiając odpowiednio liczbę płatwi i słupów wolno zaś zaprojektować grzbiet o niemal dowolnym, nawet minimalnym spadku.

Utrudnieniem w zagospodarowaniu poddasza o takiej więźbie są słupy, jednak są rozstawione co 3-4 metry, czasem udaje się zaś ukryć gryzie w ściankach działowych.

Więźba dachowa - z wiązarów kratowych

Wiązary kratowe (kratownice) to nowoczesne konstrukcje złożone ze cieńszych elementów niż znane więźby ciesielskie. Wiązar taki składa się z pasa górnego i dolnego, między którymi znajdują się cienkie pionowe słupki i ukośne krzyżulce. Dzielą one powierzchnię wiązara na relatywnie niewielkie trójkąty.

Wiązar kratowy ma niezwykle dużą sztywność i wytrzymałość, jest tuż przy tym lekki, zaś do jego wykonania potrzeba niewiele drewna. Takie wiązary mogą mieć oczywiście także usterki - ich wykonanie jest bardzo pracochłonne i wymaga sporej dokładności.

Dlatego najkorzystniej, jeśli są przygotowywane nie na strukturze, lecz w wyspecjalizowanej wytwórni. Korzystne (i najtańsze) jest wtedy wykonanie wielu identycznych wiązarów. Cienkie elementy są bardziej delikatne na działanie płomienia i korozję biologiczną (grzyby i owady), dlatego szczególnie zasadnicza jest odpowiednia klasa drewna. Szczęśliwie wytwórnie na ogół dbają o jakość materiału.

W domach jednorodzinnych stosuje się wiązary kratowe o rozpiętości do 12 m, choć można wykonać znacznie większe. Ich zaletą jest jest to, że nie domagają się podpór pośrednich (wewnętrznych ścian nośnych czy podciągów). Choć wiązary kratowe można skonstruować do każdego dachu, spadki dachów o konstrukcji z wiązarów kratowych są na ogół niewielkie (do 20°), gdyż przestrzeń poddasza podzielona takimi wiązarami w zasadzie nie nadaje się do wdrożenia.

Wyjątkiem są tutaj dachy o struktury jak na obrys. 9. Wiązary zastosowano tu w konstrukcji dachu krokwiowego - wiązar kratowy o wysokości 30-40 cm zastępuje tu krokiew z litego drzewa. Rozpiętość dachu może sięgać nawet 12 m, a tolerowany kąt jego nachylenia to 21-44°. Powstałe w ten środek poddasze można niezwykle dobrze wykorzystać jako mieszkalne.

Więźba dachowa - wieszarowa

To szczególny rodzaj struktury, przydatny głównie w takim przypadku, gdy odległości pomiędzy ścianami nośnymi są bardzo duże (ok. 10 m), kiedy np. wszystkie obciążenia muszą być przekazane na ściany zewnętrzne (brak wewnętrznych ścian nośnych). drewzim.pl/co-to-jest-tarcica/

Krokwie przekazują obciążenia np. dzięki płatwie, a te zaś - w wieszaki zamiast w słupy. Więźby o konstrukcji wyłącznie wieszarowej nie są popularne i rzadko spotyka się je o elastyczności ponad 12 m. Jednak wieszaki są wykorzystywane w zastępstwie słupów, w więźbach o różnej konstrukcji.