Opis I Care a Lot 2020

Posted by Luu on April 25th, 2021

Szklanka whisky i cygaro w gabinecie, atrakcyjna asystentka również zapewnij bezczelna pewność siebie – stosujecie ten pan? Takim właśnie bohaterem, i w myśli bohaterką, jest Marla (Rosamund Pike) – z obecną odpowiedzią, że zamiast cygara nieustannie towarzyszy jej vape pen, a swoją popularność podnosi nie na giełdowych przekrętach, tylko na niedoskonałościach systemu ochrony społecznej.

Wizja świata według Marli jest przydatna – są drapieżniki, natomiast są ofiary. Kto nie wymaga być ofiarą, musi stać się drapieżnikiem. Marla obserwuje się więc potencjalnej zdobyczy (wertuje kartoteki bogatych seniorów), tworzy się do ataku ("przekonuje" znajomą lekarkę do wystawienia zaświadczenia o pogarszającym się stanie zdrowia upatrzonego pacjenta) i zalicza do natarcia (trwa do sądu o przejęcie opieki nad kobietą i co najistotniejsze – jej korzystaniem). Kolejnych przeciwników (skarżące się rodziny podopiecznych) rozjeżdża jak walec, stwierdzając cynicznie "Opiekuję się tymi, jakich powinien chronić".

W machinie Marli wszystkie tryby pracują gładko i skutecznie, dopóki na jej możliwości nie pojawia się złota również raczej skołowana starsza osoba Jennifer Peterson (Dianne Wiest). Emerytka, jaka zajmowała żyć dla Marli "kurą znoszącą złote jaja", ukazuje się generować coraz to ostatnie problemy. Zaś nie chodzi nie o to, iż nie lubi jej serwowany w budynku opieki pudding, a telewizor w lokalu gier robi za bardzo hałasu. Jest mało gorzej – przedstawia się bowiem, że kobietę Peterson także jej pięknym samopoczuciem żywo przejmuje się szef lokalnej mafii (Peter Dinklage).

Sprawy podejmują się komplikować, i jeden film – od satyry na okresy późnego kapitalizmu montuje w ścianę tej formy kina noir i o ile to podstawowe wychodzi J Blakesonowi całkiem nieźle, to temat półświatka, delikatnie ujmując, kuleje. Z ściany technicznej teoretycznie niczego tu nie brakuje – mamy nadającą tempo elektronikę od Marca Canhama również pewny montaż, a z wszelkiego powodu pełnię nie istnieje naprawdę angażująca, kiedy można aby oczekiwać. Tym, co jednak przyciąga do końca przy ekranie, jest wyróżniona Złotym Globem rola Rosamund Pike.

Że gdyby ZZ Top pisali dziś piosenkę "Sharp Dressed Man", toż po seansie "O wszystko zadbam" odwróciliby sztuki również zaśpiewali o "Sharp Dressed Woman"? Bo przynajmniej twórcy filmu w takim właśnie kierunku zwracają się prowadzić postać Marli. Bohaterka wykorzystywana przez Pike to normalny przykład "boss bitch" – kobiety niezależnej, dobrej i charyzmatycznej, która zna, czego woli również pozwalało po to stosuje. Marla kontroluje wszystko – od idealnie ułożonych włosów po najmniejszy element życia osobistych podopiecznych, i kiedy coś nie chodzi po jej wyobraża... wtedy widzimy, dlaczego sama kwalifikuje się lwicą.

"O wszystko zadbam" poleca się prowadzić jakiś osobliwy rodzaj flirtu z feminizmem, zupełnie jakby twórcy bardzo dużo chcieli przekonać nas, że Marla realizuje to przekonanie o kobiecie sukcesu. Problem w tym, że również bez nachalnych zapewnień, o aktualnym jak więc bohaterka nie boi się kogoś tylko dlatego, iż "posiada kutasa", czujemy, że dużo spośród nią nie zadzierać. Nie musimy do ostatniego deklamacji o kobiecej sile – my ją tutaj widzimy. Nadmierna ekspozycja może informować o braku pewności w kapitał kulturowy widza, ale tutaj przypomina toż wysoce na cyniczną próbę wpisania się w popowy trend "girl power".

Kto pamięta Amy Dunne z "Zaginionej dziewczyny", odnajdzie jej objaw w stałej i delikatnej Marli. Pike buduje osobę na tyle złą i irytującą, że nawet jeśli film po pierwszym uderzeniu wytraca tempo, więc również tak uważamy jej przypadki do kraju (część spośród nas może w oczekiwaniu na to, aż bohaterce wreszcie powinie się noga). Ale czy gotową na ogół Marlę jest w okresie cokolwiek zatrzymać, zaś w szczególności dość nieudolna mafia ze chorobą do eklerów? Polecam przekonać się samemu, nawet dla zaskakującego zakończenia. https://filmyzlektorem.pl/dla-dzieci/